Kontrola postanowień wzorców umów

  • Co się stanie z dotychczasowym rejestrem klauzul niedozwolonych? Czy przestanie istnieć? Czy nadal będzie można powoływać się postanowienia z rejestru?

    Rejestr postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone będzie obowiązywał przez 10 lat od daty wejścia w życie nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, aby zapewnić czas na ukształtowanie się orzecznictwa Prezesa Urzędu w postępowaniach administracyjnych o uznanie postanowień wzorców umowy za niedozwolone, oraz zakończyć na dotychczasowych zasadach postępowania sądowe wszczęte przed wejściem w życie ustawy.

    W związku z tym nadal zakazane jest stosowanie przez przedsiębiorców we wzorcach umowy klauzul abuzywnych wpisanych do rejestru, z uwzględnieniem aktualnego orzecznictwa SN i TSUE.

  • Czy Prezes UOKiK sam ocenia, czy dane postanowienie jest niedozwolone?

    Prezes Urzędu dokonuje oceny, czy dane postanowienie wzorca umowy jest niedozwolone w decyzji administracyjnej kończącej postępowanie w sprawie o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone (abstrakcyjna kontrola postanowień wzorców umowy). Kontrola incydentalna postanowień umowy pozostaje we właściwości sądów powszechnych.

  • Czy nowe przepisy dotyczące rejestru klauzul niedozwolonych zmniejszą ilość wpisywanych postanowień i ułatwią konsumentom korzystanie z tego rejestru?

    W związku ze zmianą modelu kontroli abstrakcyjnej postanowień wzorców umowy (z trybu sądowego na administracyjno-sądowy) do rejestru trafiają nowe klauzule tylko w sprawach, w których wniesiono pozew do SOKiK przed datą wejścia w życie nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. W nowych sprawach rozstrzygnięcia dotyczące stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umowy wynikają z decyzji Prezesa Urzędu.

  • Czy konsumenci mogą wnioskować o uznanie danej klauzuli w zawartej umowie za niedozwoloną?

    Konsumenci zachowują uprawnienie do kwestionowania postanowień zawartych już umów w ramach kontroli incydentalnej przed sądami powszechnymi. Dodatkowo, konsument (a ponadto rzecznik konsumentów, Rzecznik Finansowy, organizacja konsumencka) może zawiadomić Prezesa Urzędu o podejrzeniu stosowania przez przedsiębiorcę niedozwolonego postanowienia wzorca umowy. Konsument dopuszczony do udziału w postępowaniu w charakterze zainteresowanego w sprawie o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone dysponuje uprawnieniem do składania dokumentów i wyjaśnień co do okoliczności sprawy oraz przeglądania akt.

  • Czy nowelizacja oznacza, że konsument nie może już złożyć pozwu o uznanie za niedozwoloną klauzuli, którą znajdzie w swojej umowie?

    Konsumenci zachowują uprawnienie do kwestionowania postanowień zawartych już umów w ramach kontroli incydentalnej przed sądami powszechnymi. Nowelizacja przewiduje natomiast, że już nie sąd lecz Prezes UOKiK w decyzji administracyjnej rozstrzyga o niedozwolonym charakterze postanowienia wzorca umowy i zakazuje jego dalszego wykorzystywania. Postępowanie jest wszczynane z urzędu, jednak konsumenci, rzecznicy konsumentów, Rzecznik Finansowy oraz organizacje konsumenckie mogą zawiadomić Prezesa UOKiK o stosowaniu przez przedsiębiorcę klauzuli niedozwolonej.

  • Czy można zawiadomić Prezesa UOKiK o tym, że we wzorcu umowy znajduje się klauzula niedozwolona?

    Tak, każdy może zawiadomić Prezesa Urzędu o podejrzeniu stosowania przez przedsiębiorcę niedozwolonego postanowienia wzorca umowy.

  • Czy Prezes UOKiK może nakazać przedsiębiorcy, aby zwrócił klientom korzyści, które uzyskał dzięki stosowaniu klauzul abuzywnych?

    Prezes UOKiK, wydając decyzję o uznaniu postanowienia wzorca umowy za niedozwolone i zakazującą jego wykorzystywania, może określić środki usunięcia trwających skutków naruszenia zakazu stosowania niedozwolonych postanowień umownych. Katalog możliwych do określenia środków jest otwarty. Środki powinny być proporcjonalne do wagi i rodzaju naruszenia oraz konieczne do usunięcia jego skutków.

  • Czy uległy zmianie przesłanki uznawania postanowień wzorców umowy za niedozwolone?

    Nowelizacja ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów nie przewiduje zmian Kodeksu cywilnego. W związku z tym, niedozwolonymi postanowieniami umownymi są nadal – zgodnie z art. 385(1) par. 1 KC postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie, które kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy.

  • Czy ewentualna sankcja za stosowanie niedozwolonego postanowienia wzorca umowy nie powinna być nakładana w sytuacji stosowania postanowienia, które zostało prawomocnie uznane za abuzywne?

    Zmiany w systemie kontroli abstrakcyjnej postanowień wzorców umów przewidują ukształtowanie tej kontroli na wzór kontroli przestrzegania przez przedsiębiorców zakazu praktyk ograniczających konkurencję lub zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Model kontroli administracyjno-sądowej, w której organ administracji publicznej (Prezes UOKiK) prowadzi postępowania, w wyniku którego wydaje decyzje stwierdzające naruszenie ww. zakazów oraz nakładające kary pieniężne na przedsiębiorców za te naruszenia jest od wielu lat skutecznie stosowany i nie wydaje się budzić istotnych zastrzeżeń ze strony doktryny i środowiska przedsiębiorców. Wprowadzenie trybu administracyjno-sądowego kontroli wzorców umów przyczyni się do ujednolicenia instrumentów przysługujących Prezesowi UOKiK w celu ochrony konsumentów.

    Przyznanie Prezesowi UOKiK uprawnienia do nakładania kar jest konieczne dla zapewnienia skuteczności eliminowania z obrotu niedozwolonych postanowień umów. Funkcjonujący dotychczas system kontroli nie nakładał w praktyce efektywnych i odstraszających sankcji związanych z wykorzystywaniem postanowień niedozwolonych przez przedsiębiorców. To z kolei sprawiało, że włączanie takich postanowień do stosowanych przez przedsiębiorców wzorców umów nie wiązało się z realnym ryzykiem. Równocześnie niskie ryzyko powodowało, że przedsiębiorcy wielokrotnie nie byli w praktyce zainteresowani usunięciem niedozwolonych postanowień, pomimo prawomocnych wyroków sądowych i wpisania tych postanowień do rejestru. Zmiana systemu orzekania w sprawach niedozwolonych klauzul umownych z sądowego na administracyjno-sądowy powinna spowodować zwiększenie jego skuteczności.

    Podkreślenia wymaga fakt, że udział sądu w postępowaniach w sprawie niedozwolonych klauzul umownych nie został wyeliminowany. Wprawdzie organem orzekającym jest Prezes UOKiK, jednakże kontrola jego decyzji pozostaje w gestii Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który orzekał dotychczas w tych sprawach. Jako sąd cywilny dokonuje on kontroli decyzji Prezesa UOKiK również pod względem merytorycznym.

Powrót